Powrót Dionizosa
  • Autor: Theodoros Terzopoulos
  • Redakcja: Monika Blige
  • Przekład: Maciej Kaziński
  • Konsultacja merytoryczna: Przemysław Błaszczak
  • Konsultacja językowa: Alexandra Kazazou
  • Wydawnictwo: Instytut im. Jerzego Grotowskiego
  • Data wydania: listopad 2018
  • Miejsce wydania: Wrocław
  • ISBN: 978-83-61835-29-5
  • Format: 143×205 mm
  • Liczba stron: 110
  • Rodzaj oprawy: miękka
Cena: 25.00 

Powrót Dionizosa

Theodoros Terzopoulos

Jest to książka o mitologii, jednakże takiej, która przybiera rożne oblicza, dotyczy wielu dziedzin i oscyluje między teorią a praktyką. Jej autor, Theodoros Terzopoulos – Grek z urodzenia, niestrudzony podróżnik z wyboru, w dwunastu teoretycznych rozdziałach, dopełnionych opisem czterdziestu praktycznych ćwiczeń (wraz z ich zapisem filmowym), przedstawia w dość ogólny sposób szeroki horyzont swoich przez pół wieku prowadzonych poszukiwań. […]

Odnajdziemy tu osobiste świadectwo, jak przetrwać w czasach niestabilnych politycznie i ekonomicznie, a także wskazówki, jak stać się osobą bardziej stabilną – spokojną wewnętrznie i silną na zewnątrz. Jest to również książka napisana przez kogoś, kto rozpoczął swoje życie jako uciekinier z własnego kraju i kto – dzięki kontaktom z innymi „duchowymi uchodźcami” (jak Heiner Müller w dawnym Berlinie Wschodnim) czy utalentowanymi bratnimi duszami (jak Tadashi Suzuki) zdołał otworzyć teatr na nowy świat. Dlatego właśnie publikacja ta stanowi coś więcej niż podręcznik teatralnej praktyki czy historii teatru. Ukazuje głęboko filozoficzną wizję tego, jak człowiek współczesny może zostać ocalony i pozostawać w kontakcie z czasem i miejscem, ciałem i duszą, teraźniejszością i przyszłością, z tym, co świadome i nieświadome.
Fragment Wstępu Freddy’ego Decreusa

Theodoros Terzopoulos (ur. 1945, Grecja) studiował w Szkole Teatralnej Kostisa Michailidisa w Atenach (1965–1967). Uczył się i pracował jako asystent reżysera w Berliner Ensemble (1972–1976). Był dyrektorem Szkoły Teatralnej Narodowego Teatru Północnej Grecji w Salonikach (1981–1983). W 1985 roku założył Teatr Attis w Delfach.

Reżyserował tragedie antyczne Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa, a także sztuki najwybitniejszych współczesnych pisarzy europejskich. Pracował w wielu teatrach na całym świecie, gościł na licznych międzynarodowych festiwalach i współpracował z wybitnymi aktorami.

Przez ostatnich trzydzieści lat Terzopoulos i Teatr Attis zagrali prawie dwa tysiące przedstawień na wielu międzynarodowych festiwalach zarówno w Grecji, jak i za granicą. Metody jego pracy znalazły się w programach nauczania szkół teatralnych i wydziałów filologii klasycznej na całym świecie. Reżyser prowadzi warsztaty i wykłady. Posiada tytuł profesora emerytowanego wielu międzynarodowych uczelni. Jest zdobywcą licznych nagród i odznaczeń teatralnych w Grecji i poza nią. Książki z opisem metod jego pracy ukazały się dotychczas w językach greckim, angielskim, niemieckim, tureckim, rosyjskim, chińskim. W języku polskim ukazała się książka W labiryncie. Theodoros Terzopoulos spotyka Heinera Müllera (Wrocław, 2012).

Theodoros Terzopoulos był dyrektorem artystycznym Międzynarodowych Spotkań ze Starożytnym Dramatem Greckim w Delfach (1985–1988), w którym uczestniczyły wybitne osobistości świata teatru. Od 1991 roku jest jednym z członków-założycieli Międzynarodowego Instytutu Teatru Obszaru Morza Śródziemnomorskiego. W roku 2004 powołał Międzynarodowe Spotkania ze Starożytnym Dramatem w Sykionie i był jego dyrektorem artystycznym do roku 2011.

Od 1993 roku pełni rolę przewodniczącego Międzynarodowego Komitetu Olimpiady Teatralnej. Był dyrektorem artystycznym pierwszej Olimpiady: Przez tysiąclecia (Delfy, 1995) i przewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Olimpiady Teatralnej kolejnych edycji: Dając nadzieję (Shizuoka, 1999), Teatr dla ludzi (Moskwa, 2001), Przekraczając granice (Stambuł, 2006), Sarang. Miłość i człowieczeństwo (Seul, 2010), Marzenie (Pekin, 2014), Świat miejscem prawdy (Wrocław 2016).

Ożywczy Dionizos wzywa aktora, aby ten szukał swojego archetypicznego ciała ukrytego w głębinach jego struktury, prześladowanego i gnębionego przez umysł. To Ciało, z jego źródłami bezprzykładnej psychofizycznej energii, stanowi główne tworzywo aktora; jego zakres wykracza poza granice ciała fizycznego. Jest stale przekształcane za pomocą wspomnień wyrytych głęboko w strukturze aktora.

Izabela Mikrut
Ćwiczenia z aktorem
Teatrdlawszytskich.eu, z dnia 17 grudnia 2018

Theodoros Terzopoulos należy do tych twórców, którzy lubią systematyzować osiągnięcia i próbują dostarczać odbiorcom z kręgów teatralnych w miarę pełny opis, tak, by znaleźć naśladowców i szerzyć wieść o swoich odkryciach. W maleńkim objętościowo tomie Powrót Dionizosa znajdzie się wykładnię pracy z artystami – na poziomie fizycznych doznań. Autora interesuje ciało, przedstawia teorię trójkątów energetycznych, które splatają się ze sobą i które mogą być uruchamiane czy uaktywniane przez ruch. Zanim jednak do tego dojdzie, opowiada – w filozoficzny sposób – o znaczeniach podstawowych dla siebie pojęć teatralnych.

Przeczytaj całą recenzję

Może cię zainteresować

Tadashi Suzuki Czym jest teatr?
Giuliano Campo, Zygmunt Molik, Głos i Ciało
Giuliano Campo, Zygmunt Molik Głos i Ciało